‘Een moellah gaat tekeer tegen twee boeren die op hun knieën voor de
stembus liggen: „Waarom aanbidden jullie de stembus, stelletje
ongelovigen?’’ En de boeren antwoorden: „O, eerbiedwaardige moellah, er
is zojuist een wonder gebeurd: het hele dorp heeft Kassem erin gestopt,
maar Yusuf is uit de bus gekomen!’’ En een storm van gelach vaagde heel
die corrupte politiek in één keer weg.’
Nicolas Bouvier schrijft deze anekdote neer over Mahabad, een stad in
het westen van Iran. Samen met zijn vriend, de tekenaar en schilder
Thierry Vernet, is de 24-jarige reiziger dan ongeveer halverwege de
tocht die ze in 1953 samen begonnen, van Joegoslavië via Turkije, Perzië
en Pakistan naar Afghanistan. http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/waden-door-bams-vloeibare-zand
