In 1889/90 schrijft hij zijn eerste historische roman, Thaïs. Thais speelt in het kosmopolitische Alexandrië van de 4e eeuw en gaat over een ascetische monnik die de heidense courtisane Thaïs probeert te bekeren. Daarbij komt hij echter zelf tot het inzicht dat het afzien van het genot van de zintuigen niet door god gewild is. De roman is in 1894 door Jules Massenet als opera, Thaïs, opgevoerd.
France speelde een belangrijke rol in de Dreyfusaffaire. Hij ondertekende het manifest van Emile Zola dat opriep tot steun voor Alfred Dreyfus, een joodse legerofficier die ten onrechte veroordeeld was voor spionage. France schreef over de affaire in zijn roman van 1901 Monsieur Bergeret.
Een van France's latere romans is Penguin Eiland (L'Île des Pingouins) (1908) waarin hij de menselijke natuur belachelijk maakt door een beschrijving van een transformatie van pinguins in mensen als ze door de slechtziende pater Mael gedoopt worden.
Les dieux ont soif (1912) is een roman, die in Parijs speelt tijdens de Franse Revolutie, over een overtuigd aanhanger van Robespierre en zijn aandeel in de bloedige gebeurtenissen tijdens het Terreur (Franse Revolutie) regiem van 1793-94. Het is een waarschuwing tegen politiek en ideologisch fanatisme.
La Revolte des Anges (1914) wordt vaak beschouwd als een van Frankrijks meest diepzinnige romans. Hij vertelt het verhaal van Arcade, de beschermengel van Maurice d'Esparvieu. Arcade wordt verliefd en sluit zich aan bij de revolutionaire beweging van engelen en begrijpt, aan het eind van de roman, dat een omverwerping van god zinloos is, tenzij we in onszelf de volksmenners vernietigen.
Hij ontving de Nobelprijs voor de Literatuur in 1921.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Anatole_France_%28schrijver%29
