http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/schrijver/simenon-georges
http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/verslaafd-aan-seks-geld-en-schrijven-twee-biografieen-van-georges-simenon
http://michielleen.blogspot.nl/2010/05/malgre-maigret.html
http://tempelderfilmkunst.blogspot.nl/2010/09/verfilming-van-le-chat-uit-1971.html
* Georges
Simenon, die in 1922 naar Parijs verhuisde en die stad vervolgens in
meer dan honderd romans zou vereeuwigen, verdeelde zijn werk zelf in policiers
(met naast Maigret een keur aan kruimelcriminelen met een interessante
psychologische achtergrond) en de door Gide om hun onopgesmukte stijl
bewonderde ‘romans durs’, over verstikte kleine luiden die
haken naar een grootser leven maar ten prooi vallen aan het Noodlot. Van
de laatste categorie - het is moeilijk kiezen - zijn L’homme qui regardait passer les trains (over een brave burgerman die moordt uit minderwaardigheidsgevoel) en La chambre bleue
(over een Italiaanse immigrant die te gronde gaat aan zijn eigen
misplaatste passie) mooie voorbeelden. De Nederlander die Maigret wil
lezen, kan het best beginnen met de vroege romans L’assassin (1934) en Un crime en Hollande
(1931), die zich afspelen in Sneek en Delfzijl (waar Simenon naar
verluidt op het idee voor zijn beroemde inspecteur kwam), of met de
verhalenbundel La pipe de Maigret (waarin de achtergrond belangrijker is dan de gepleegde misdaden). Veelgeprezen is ook de autobiografische roman Pedigree (1948), over een jongetje dat opgroeit in een Belgische stad aan het begin van de 20ste eeuw.
