de schrijver
Arthur Rimbaud werd geboren in 1854 in Charleville. Hij blijkt al snel een verbazend intelligent kind te zijn: hij slaat enkele jaren over op school en wint verschillende prijzen. Arthur is in die periode een welaangepaste jongen, niets doet reeds vermoeden dat hij als tiener de gevestigde orde op zijn grondvesten zal doen schudden. Rimbaud loopt als hij 16 is van huis weg en vestigt zich in Parijs bij de door hem bewonderde dichter en Paul Verlaine, die hij enkele gedichten toegestuurd heeft en die in hem een groot talent herkent. De dichters beginnen een gepassioneerde relatie.
Verlaine introduceert Rimbaud bij de symbolisten van Parijs. Uit deze periode stamt het schilderij van Henri Fantin-Latour ‘Un coin de table’, waarop de groep dichters is afgebeeld, onder wie ook Verlaine en Rimbaud: links vooraan Verlaine met baard en Rimbaud met zijn hoofd steunend op zijn hand.
Nadat Verlaine Rimbaud in een dronken bui beschoten heeft, wordt hij tot 2 jaar cel veroordeeld. Rimbaud zwerft een tijdlang door de wereld, zonder nog één gedicht te schrijven. Verlaine probeert nog een come-back in de literatuur te maken, maar sterft verarmd en eenzaam in 1896.
(uit syllabus)
gedicht: le dormeur du val
Le Dormeur du Val
C'est un trou de verdure où chante une rivière Accrochant follement aux herbes des haillons D'argent; où le soleil, de la montagne fière, Luit: c'est un petit val qui mousse de rayons. Un soldat jeune, bouche ouverte, tête nue, Et la nuque baignant dans le frais cresson bleu, Dort; il est étendu dans l'herbe, sous la nue, Pâle dans son lit vert où la lumière pleut. Les pieds dans les glaïeuls, il dort. Souriant comme Sourirait un enfant malade, il fait un somme: Nature, berce-le chaudement: il a froid. Les parfums ne font pas frissonner sa narine; Il dort dans le soleil, la main sur sa poitrine Tranquille. Il a deux trous rouges au côté droit. |
De Slaper in het Dal
Een kuil vol groen waar een rivier door zingt Die ’t kruid met flarden zilver onbesuisd Bespat; vanaf het fier gebergte blinkt De zon: een klein dal dat van stralen bruist. Een jong soldaat, blootshoofds, met open mond, De nek in blauwe kers gedompeld, ligt In openlucht te slapen op de grond, Bleek in zijn groene bed vol plenzend licht. Zijn voeten in het lis, zo slaapt hij. Zwakjes Lachend zoals een ziek kind, soest hij zachtjes: Natuur, wieg hem vol warmte: kou heeft hij. De geuren doen zijn neusvleugels niet trillen; Hij slaapt in de zon, één hand op zijn stille Borst, rechts twee rode gaten in de zij. |
http://aidefrancais.free.fr/commentaires/dormeurduval.htm
Léo Ferré chante Verlaine et Rimbaud
artikelen
***
„Zie je dat monster met die twee zwarte tanden?”, vraagt Punyet Miró.
„Dat is een beest uit een van zijn nachtmerries. Als opa ’s nachts
wakker werd, liep hij vanuit zijn slaapkamer de trap af naar dit atelier
om zijn visioenen te noteren. Halverwege de trap lag altijd een
dichtbundel van Arthur Rimbaud. Die opende hij dan op een willekeurige
pagina. Zo oefende hij zijn geest.”
http://www.nrc.nl/handelsblad/2015/06/13/het-universum-van-joan-miro-1507230
***
Veel van Pintschers muziek vindt haar oorsprong in buitenmuzikale bronnen. De poëzie van Arthur Rimbaud heeft verschillende werken geïnspireerd. Aan Reflections on Narcissus en het orkestwerk Osiris liggen gedetailleerde mythologische bespiegelingen ten grondslag, waarover hij aanstekelijk kan vertellen. Het recente Chute d’etoiles voor twee solotrompetten en orkest is opgedragen aan beeldend kunstenaar Anselm Kiefer.
http://www.nrc.nl/handelsblad/2015/10/22/componeren-is-heilig-voor-mij-1548158
***
Op de flap staat dat Luijters 'als eerste' een verband legt tussen Rimbauds slechtigheid en diens genie. Nu ja, als eerste?
http://www.volkskrant.nl/boeken/rimbaud-stonk-naar-meer-dan-genialiteit~a721267/
***
In het voorjaar van 1871 legt de 16-jarige Arthur Rimbaud in twee brieven, de zogenaamde Zienersbrieven, zijn opvattingen over het dichterschap vast: Achter de banale wereld van alledag gaat een andere, nog ongekende werkelijkheid schuil. Het middel om tot deze werkelijkheid van volmaakte geestelijke vrijheid te komen is de poëzie; een poëzie die niet langer uitdrukking is van het eigen ik maar voertuig om tot deze ongekende werkelijkheid door te dringen. Hiertoe dient de dichter zichzelf tot ziener te maken.
http://www.welmoedvlieger.nl/arthur-rimbaud-%E2%80%98je-est-un-autre%E2%80%99/
In mei 1871 stuurt Rimbaud een brief naar Izambard en naar Demeny. Deze brieven bevatten de visie van Rimbaud op de poëzie en op de dichter zelf. Vooral de laatste brief is belangrijk en krijgt nu nog de naam Lettre du Voyant (Brief van de ziener). Rimbaud heeft het over de dichter als ziener. De dichter moet de eigen zintuigen rationeel ontregelen om zo een nieuwe werkelijkheid te scheppen, met nieuwe beelden, een nieuwe universele taal. Rimbaud hanteert zijn beginselverklaring principieel en stapt af van alle conventionele paden als het gaat om zijn levensstijl en zijn poëzie: hij wordt een van de grootste vernieuwers van de poëzie.
http://www.kunstbus.nl/kunst/arthur+rimbaud.html
***
This view of Rimbaud as a satanic angel has perpetuated his legend. The extreme ambiguity of both his nature and his work guarantees that his image will be stencilled on walls, along with some of his gnomic utterances, for as long as a spirit of revolt remains alive. As Graham Robb comments in the introduction to this new biography: "Rimbaud's abandonment of poetry in his early 20s has caused more lasting, widespread consternation than the break-up of the Beatles."
http://www.theguardian.com/books/2000/sep/23/biography
Graham Robb's biography treats the life and the work as a single thing.
https://www.nytimes.com/books/00/11/19/reviews/001119.19howardt.html
***
film
http://www.nrc.nl/handelsblad/2015/06/13/het-universum-van-joan-miro-1507230
***
Veel van Pintschers muziek vindt haar oorsprong in buitenmuzikale bronnen. De poëzie van Arthur Rimbaud heeft verschillende werken geïnspireerd. Aan Reflections on Narcissus en het orkestwerk Osiris liggen gedetailleerde mythologische bespiegelingen ten grondslag, waarover hij aanstekelijk kan vertellen. Het recente Chute d’etoiles voor twee solotrompetten en orkest is opgedragen aan beeldend kunstenaar Anselm Kiefer.
http://www.nrc.nl/handelsblad/2015/10/22/componeren-is-heilig-voor-mij-1548158
***
Op de flap staat dat Luijters 'als eerste' een verband legt tussen Rimbauds slechtigheid en diens genie. Nu ja, als eerste?
http://www.volkskrant.nl/boeken/rimbaud-stonk-naar-meer-dan-genialiteit~a721267/
***
In het voorjaar van 1871 legt de 16-jarige Arthur Rimbaud in twee brieven, de zogenaamde Zienersbrieven, zijn opvattingen over het dichterschap vast: Achter de banale wereld van alledag gaat een andere, nog ongekende werkelijkheid schuil. Het middel om tot deze werkelijkheid van volmaakte geestelijke vrijheid te komen is de poëzie; een poëzie die niet langer uitdrukking is van het eigen ik maar voertuig om tot deze ongekende werkelijkheid door te dringen. Hiertoe dient de dichter zichzelf tot ziener te maken.
http://www.welmoedvlieger.nl/arthur-rimbaud-%E2%80%98je-est-un-autre%E2%80%99/
In mei 1871 stuurt Rimbaud een brief naar Izambard en naar Demeny. Deze brieven bevatten de visie van Rimbaud op de poëzie en op de dichter zelf. Vooral de laatste brief is belangrijk en krijgt nu nog de naam Lettre du Voyant (Brief van de ziener). Rimbaud heeft het over de dichter als ziener. De dichter moet de eigen zintuigen rationeel ontregelen om zo een nieuwe werkelijkheid te scheppen, met nieuwe beelden, een nieuwe universele taal. Rimbaud hanteert zijn beginselverklaring principieel en stapt af van alle conventionele paden als het gaat om zijn levensstijl en zijn poëzie: hij wordt een van de grootste vernieuwers van de poëzie.
http://www.kunstbus.nl/kunst/arthur+rimbaud.html
***
This view of Rimbaud as a satanic angel has perpetuated his legend. The extreme ambiguity of both his nature and his work guarantees that his image will be stencilled on walls, along with some of his gnomic utterances, for as long as a spirit of revolt remains alive. As Graham Robb comments in the introduction to this new biography: "Rimbaud's abandonment of poetry in his early 20s has caused more lasting, widespread consternation than the break-up of the Beatles."
http://www.theguardian.com/books/2000/sep/23/biography
Graham Robb's biography treats the life and the work as a single thing.
https://www.nytimes.com/books/00/11/19/reviews/001119.19howardt.html
***
film
