Pagina's

Laetitia Colombani

 

Laetitia Colombani , geboren in 1976 in Bordeaux , is regisseur , actrice , scenarioschrijver en schrijfster .

Deze roman over drie sterke vrouwen pakt je beet en laat je niet meer los

Laetitia Colombani Het werd een Franse zomerhit: het debuut van Colombani, al gevierd filmmaakster. Haar stijl is beeldend en melodieus, haar verhaal over drie veerkrachtige vrouwen is spannend en geloofwaardig.


Laetitia Colombani: De vlecht. Vert. Carolien Steenbergen. (La tresse) Ambo Anthos, 204 blz. € 18,99

‘Deze roman brengt je aan het wankelen’, zei François Busnel, presentator van het populaire Franse boekenprogramma La grande librairie, ‘hij heeft alles: muzikaliteit, ritme, spanning, sterke personages, een intrige die je pakt tot aan de laatste zin.’ Zo werd in de zomer van 2017 op alle Franse stranden het boek met de zwart-gele boekomslag gelezen. De vlecht van Laetitia Colombani werd een bestseller. De debuutroman verschijnt inmiddels in bijna dertig vertalingen.

Colombani (1976) is actrice, scenarioschrijfster en producente. Van de film naar de literatuur – Colombani is niet de eerste die zich waagt aan het schrijven van een roman.

De vlecht is een roman over drie vrouwen op drie verschillende continenten. De eerste vrouw met wie we kennismaken is Smita, een vrouw uit Badlapur in India, een ‘dalit’, een ‘onreine’, een vrouw die behoort tot de laagste Indiase kaste. Met blote handen leegt ze dagelijks de latrines van twintig huizen, ze gaat blootsvoets, zoals een paria, die onzichtbaar moet blijven, behoort.

Colombani’s tweede vrouwelijke personage is Giulia, een jonge vrouw die werkt in haar vaders atelier in Palermo, op Sicilië. Al bijna een eeuw leeft haar familie van de cascatura, het lokale gebruik om afgeknipt haar te hergebruiken en er pruiken van te fabriceren. En de derde vrouw is Sarah, een ambitieuze advocate uit Montreal, die door het glazen plafond is gestoten en nog hoger wil klimmen op de professionele ladder.

Geen angst

Om en om – ja, zoals je haar invlecht – wijdt Colombani een hoofdstuk aan haar drie hoofdpersonen, steeds leren we hen beter kennen. Smita woont in een regio waar meisjes niet zelden bij de geboorte worden vermoord of levend begraven. Zelf heeft ze een zesjarige dochter. Voor haar wil ze koste wat kost, met gevaar voor haar eigen leven, een ander bestaan veroveren: haar dochter moet naar school, leren lezen en schrijven.

Giulia woont in een Italiaans dorp met een conservatieve, patriarchale traditie. Als haar vader sterft, komt het voortbestaan van het atelier op haar schouders terecht. Het haar dat daarvoor nodig is, is op het eiland niet meer te krijgen. Ze maakt een plan om het uit het buitenland te importeren, haar uit India is van de beste kwaliteit. Haar strategie stuit in haar familie op veel tegenstand.

Sarah tenslotte, de zakenvrouw voor wie de sky de limit leek, wordt getroffen door borstkanker. Stoïcijns blijft ze doorwerken, zonder met wie dan ook over haar ziekte te spreken. Ze is onvervangbaar, denkt ze, en uitstekend in staat haar eigen boontjes te doppen.

Colombani slaagt erin je vanaf de eerste bladzijde beet te pakken en niet meer los te laten. Als filmproducente en scenarioschrijfster beheerst ze de techniek van de cliffhanger, weet ze spanning op te roepen en in een handomdraai geloofwaardige personages te scheppen. Haar stijl is verhalend, beeldend en melodieus. Wat zijn ze veerkrachtig, Colombani’s drie vrouwen, wat zijn ze inventief, strijdlustig en voor de duvel niet bang. Hoop drijft hen voort, ze moeten en zullen de wereld veranderen – en in de eerste plaats hun eigen leven.